شناسایی پروتئین مداخله کننده با عملکرد هورمون سرکوبگر اشتها

 از سال 1994 که هورمون تنظیم کننده ی اشتها یعنی leptinکشف گردید، دانشمندان به دنبال یافتن مکانیزم های کنترل کننده ی عملکرد این هورمون بودند.

 لپتین توسط سلولهای چربی ساخته می شود و سبب کاهش اشتها می گردد. این هورمون با انسولین میانکش دارد اما جزئیات دقیق مولکولی عملکرد آن مشخص نیست. دانشمندان در پی درک این جزئیات برای تولید  دارویی جدید برای چاقی هستند.

دانشمندان دانشگاه تگزاس بخش قابل توجهی از یکی از این مکانیزم ها را  شناسایی کردند. آنها پروتئینی را که می تواند با پاسخ مغز به لپتین تداخل کند، شناسایی  نمودند. همچنین توانستند ترکیبی برای ممانعت از عملکرد این پروتئین بسازند که می تواند  به عنوان داروی ضد چاقی در آینده استفاده شود.

دانشمندان دانشگاه UTMB(تگزاس) و دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا (سن دیه گو) توانستند نقش پروتئین Epac1را در ممانعت از عملکرد لپتین درمغز شناسایی کنند. آنها با دستکاری ژنتیکی موشها، انواعی از موشها را تولید  نمودند که قادر به تولید پروتئین Epac1نبودند و با کمال تعجب مشاهده نمودند که وزن این موشها حتی با تغذیه  و رژیم غذایی پرچرب همچنان پایین می ماند. همچنین درصد چربی بدن آنها پایین تر از موشهای  نرمال است و میزان لپتین پلاسمای  خون این موشها پایین تر از موشهای طبیعی است. همچنین تحمل آنها در برابر  گلوکز بهتر از موشهای نرمال می باشد.

هنگامیکه از ممانعت کننده ی Epacدرمحیط کشت برش های مغز موش طبیعی  استفاده نمودند دریافتند که هر چه میزان این پروتئین را افزایش می دهند، حساسیت  به لپتین کمتر می شود. نتایج مشابهی در موشهایی که دستکاری ژنتیکی شده بودند  و فاقد ژن Epac1بودند ،مشاهده گردید. علاوه براین درموشهای طبیعی که تحت تیمار با ممانعت کننده ی پروتئین Epac1قرار گرفته بودند، مقدار غلظت لپتین پلاسما به طور چشمگیری کاهش می یابد که نشانگر تأثیر پروتئین Epac1بر مقدار لپتین می باشد.

پرفسور chengاز دانشگاه تگزاس می گوید: ما دریافتیم که با تولید موشهای فاقد ژن Epac1یا از طریق مداخله ی دارویی با ممانعت کننده ی Epac1می توانیم حساسیت  به لپتین را افزایش دهیم. موشهایی که در طی آزمایش از دست رفتند راهی برای  دستکاری عملکرد این پروتئین را به ما نشان دادند از سوی دیگر ممانعت کننده ای که در این آزمایشات استفاده شد به عنوان یک پروب دارویی به ما اجازه ی دستکاری این مولکول را در داخل سلول  داد.

پرفسور chengو همکارانش به ارتباط بین Epac1و leptin شک داشتند  زیرا Epac1سبب فعال شدن AMPحلقوی می شود . این مولکول پیام رسان  با متابولیسم و تولید leptinو ترشح آن مرتبط می باشد . cAMPدر چندین فرآیند پیام رسانی درسلول نقش دارد که بسیاری از این مسیرها هدف داروهای موجود هستند. پرفسور chengمعتقد است درک چگونگی عملکرد cAMPبا Epac1وفرم دیگری از این پروتئین به نام Epac2می تواند راهی برای  تولید داروهای جدید برای مبارزه با چاقی ودیابت ایجاد کند.

 پرفسورchengمی گوید: ما ممانعت کننده ی Epacرا به عنوان پروبهای دارویی معرفی می کنیم درحالیکه هنوز بسیار زود است که از آن به عنوان مداخله گر دارویی یاد کنیم ، زیرا هدف نهایی ما تولید دارویی بر این اساس است.

 او می افزاید: البته ما اولین کسانی هستیم که ممانعت کننده ی Epacراتولید کرده ایم ودر حال حاضر با متخصص شیمی دارویی دکتر Jia Zhouدرحال بررسی آن و تغییر فرم و بهبود خواص این ممانعت کننده می باشیم .

 علاوه بر این ما با سایر محققین درمرکز ملی پیشرو علوم درتحقیقات برای یافتن پروب های دارویی قوی تر و تخصصی تر برای پروتئین های Epacدر حال همکاری هستیم .

منبع: www.sciencedaily.com/releases/2013/04/130417185906.htm